Zelfs als niemand me gelooft
Ben ik de koning in mn hoofd
Dat is hoe ik mezelf zie
Ik vind mezelf een genie
Ik ben een held ik ben te gek
Ik kletter keihard op mn bek
Nu ben ik klein en heb ik spijt
Want ik was bijna alles kwijt
Ik moet weer even terug naar af
Anders graaf ik mn eigen graf

Teveel gevoel maakt me kapot
Maar zonder pijn ook geen genot
Geen romantiek geen sentiment
Voor wie de zwarte kant niet kent
Soms ben ik harteloos en koud
En ga ik gruwelijk in de fout
Door een teveel aan ironie
Of ijdelheid en jaloezie
Ok moet weer even door de hel
Anders kweek ik een gezwel

Klinkt dit als een integer lied
Maar zo integer ben ik niet
Want ik weet heus wel hoe ik scoor
Omdat ik tot het soort behoor
Zo zelfgenoegzaam en zo ziek
Ik competeer met zelfkritiek
En in mn hoofd is dr nooit rust
Voordurend van mezelf bewust
Dus geniet van het talent
Maar vertrouw me voor geen ce